nfc چیست؟ چه کاربردی در گوشی تلفن همراه دارد و چگونه عمل می کند؟

NFC یا ارتباطات میدان نزدیک یک فناوری بی‌سیم برد کوتاه و فرکانس بالا است که به دستگاه‌های الکترونیکی امکان تبادل داده‌ها را می‌دهد. این فناوری در فاصله حدود 4 سانتی‌متری کار می‌کند و برای انتقال داده‌ها به تماس فیزیکی نیاز ندارد. در این مقاله می‌خواهیم ببینیم NFC چیست و چه کاربردی در گوشی تلفن همراه دارد و چگونه عمل می کند؟

NFC چیست؟

NFC مخفف عبارت Near Field Communication است که به معنی ارتباطات میدان نزدیک است. این یک فناوری بر مبنای RFID است که از القای الکترومغناطیسی برای برقراری ارتباط بین دو دستگاه استفاده می‌کند. یکی از ویژگی‌های اصلی NFC، مصرف انرژی بسیار کم و راحتی استفاده از آن است.

تگ NFC چیست؟

تگ NFC که به آن برچسب یا تراشه NFC هم گفته می‌شود، یک دستگاه الکترونیکی کوچک و غیرفعال است که اطلاعات را ذخیره می‌کند و با دستگاه‌های فعال NFC مثل گوشی‌های هوشمند ارتباط برقرار می‌کند. این تگ‌ها نیازی به باتری یا منبع تغذیه ندارند و انرژی مورد نیاز خود را از میدان الکترومغناطیسی که توسط  گوشی ایجاد می‌شود، تامین می‌کنند.

حتما بخوانید: تغییر زبان گوشی شیائومی به فارسی و دیگر زبان ها

NFC چگونه کار می‌کند؟

هر تگ NFC از یک چیپ حافظه و یک آنتن تشکیل شده است. وقتی یک گوشی هوشمند دارای NFC به تگ نزدیک می‌شود، گوشی یک میدان مغناطیسی ایجاد می‌کند. این میدان، انرژی مورد نیاز تگ را تامین کرده و باعث می‌شود تگ فعال شود و اطلاعات ذخیره شده در حافظه‌اش را به گوشی منتقل کند. این فرآیند بسیار سریع و بدون نیاز به Pairing است.

انواع تگ‌های NFC

تگ‌های NFC در چهار نوع اصلی با ظرفیت‌ها و قابلیت‌های متفاوت دسته‌بندی می‌شوند:

• نوع 1: سرعت خواندن/نوشتن پایینی دارند و می‌توانند به صورت فقط خواندنی (Read-Only) یا قابل خواندن و نوشتن (Read/Write) باشند. ظرفیت حافظه آن‌ها تا ۲ کیلوبایت است.
• نوع 2: سرعت خواندن/نوشتن بالاتری نسبت به نوع ۱ دارند و معمولاً برای کاربردهای متداول مانند لینک‌های وب‌سایت یا اطلاعات تماس استفاده می‌شوند.
• نوع 3: سرعت بالایی دارند و بیشتر برای کاربردهای پیچیده‌تر مانند کارت‌های وفاداری یا بلیط‌ها مناسب هستند. این تگ‌ها معمولاً فقط خواندنی هستند.
• نوع 4: سرعت بالا و امنیت بیشتری ارائه می‌دهند و برای کاربردهایی که به امنیت بالا نیاز دارند، مانند کارت‌های بانکی یا کارت‌های شناسایی، ایده‌آل هستند. این تگ‌ها هم می‌توانند فقط خواندنی یا قابل خواندن و نوشتن باشند.

کاربرد NFC چیست؟

تگ‌های NFC کاربردهای گسترده‌ای دارند که برخی از مهم‌ترین آن‌ها عبارتند از:

• کارت ویزیت دیجیتال: با نزدیک کردن گوشی به تگ NFC روی کارت ویزیت، اطلاعات تماس به صورت خودکار به گوشی منتقل می‌شود.
• اتوماسیون خانگی: می‌توانید با قرار دادن تگ NFC در اتاق، تنظیمات مختلفی را با یک ضربه ساده فعال کنید. مثلا یک تگ کنار تخت‌خواب می‌تواند با نزدیک کردن گوشی، حالت بی‌صدا یا Silent Mode را فعال کند.
• بازاریابی و تبلیغات: شرکت‌ها می‌توانند تگ‌های NFC را روی پوسترها، بسته‌بندی محصولات یا بروشورها قرار دهند تا با نزدیک کردن گوشی، مشتریان به وب‌سایت، شبکه‌های اجتماعی یا ویدیوهای تبلیغاتی هدایت شوند.
• پرداخت‌ها و بلیط‌ها: در برخی سیستم‌های حمل و نقل عمومی یا رویدادها، تگ‌های NFC جایگزین بلیط‌های کاغذی شده‌اند.
• ردیابی محصولات: در صنعت، از این تگ‌ها برای مدیریت موجودی و ردیابی محصولات استفاده می‌شود.

از کجا بفهمیم گوشی موبایل NFC دارد؟

برای اینکه بفهمید گوشی موبایل شما NFC دارد یا نه، چندین راه منطقی و ساده وجود دارد که می‌توانید آن‌ها را بررسی کنید:

1. بررسی از طریق تنظیمات گوشی

ساده‌ترین و قطعی‌ترین راه، مراجعه به تنظیمات گوشی است. این روش برای گوشی‌های اندرویدی و آیفون‌ها کمی متفاوت است:

• در گوشی‌های اندروید:

1. 1. به بخش Settings بروید.
   2. در قسمت جستجو، عبارت “NFC” را تایپ کنید.
   3. اگر گزینه‌ای با عنوان “NFC” یا “Connections & sharing” پیدا کردید و در زیر آن گزینه‌هایی مانند NFC و Android Beam وجود داشت، یعنی گوشی شما این قابلیت را دارد.
   4. می‌توانید وارد این بخش شوید و گزینه NFC را فعال یا غیرفعال کنید.

• در گوشی‌های آیفون:
  1. در آیفون، نیازی به فعال کردن NFC از طریق تنظیمات نیست، زیرا این قابلیت به صورت پیش‌فرض فعال است.
  2. NFC در آیفون‌های آیفون ۶ به بعد وجود دارد.
  3. برای بررسی، می‌توانید از یک اپلیکیشن خواندن تگ NFC استفاده کنید یا به سادگی به بخش “Apple Pay & Wallet” بروید. اگر این بخش وجود داشت، گوشی شما از NFC پشتیبانی می‌کند.

2. بررسی از طریق ظاهر گوشی

برخی از تولیدکنندگان گوشی‌های اندروید، برای نمایش اینکه گوشی دارای NFC است، یک لوگوی کوچک NFC روی بدنه پشتی دستگاه قرار می‌دهند. اگر چنین لوگویی را در پشت گوشی خود مشاهده کردید، می‌توانید مطمئن باشید که NFC دارد.

3. جستجوی مشخصات فنی گوشی

اگر به روش‌های بالا دسترسی ندارید، می‌توانید مدل دقیق گوشی خود را در اینترنت جستجو کنید. کافی است نام کامل مدل گوشی خود را به همراه عبارت “specs” یا “مشخصات فنی” در گوگل جستجو کنید.

• به وب‌سایت‌های معتبر مانند GSMArena یا PhoneArena مراجعه کنید.
• در صفحه مشخصات فنی گوشی، به دنبال بخش “Connectivity” یا “Communications” بگردید.
• اگر در این بخش، کلمه “NFC” را در لیست اتصالات بی‌سیم مشاهده کردید، گوشی شما این قابلیت را دارد.

4. استفاده از اپلیکیشن‌های تشخیص NFC

اگر به هر دلیلی به تنظیمات گوشی دسترسی ندارید، می‌توانید از اپلیکیشن‌هایی که برای این کار طراحی شده‌اند استفاده کنید. اپلیکیشن‌های مختلفی در Google Play Store برای اندروید و App Store برای آیفون وجود دارند که به شما می‌گویند آیا گوشی شما NFC دارد یا خیر. یکی از این اپلیکیشن‌ها “NFC Check” نام دارد. با نصب و اجرای آن، به سرعت می‌توانید وضعیت NFC گوشی خود را بررسی کنید.

نحوه استفاده از NFC و کارکرد آن

استفاده از NFC بسیار ساده است و فقط با نزدیک کردن دو دستگاه مجهز به این فناوری به یکدیگر، ارتباط برقرار می‌شود. در ادامه، نحوه کار و استفاده از آن را به طور کامل توضیح می‌دهم.
NFC یک فناوری ارتباطی بی‌سیم برد کوتاه است که بر اساس القای الکترومغناطیسی عمل می‌کند. برای برقراری ارتباط، حداقل یک دستگاه فعال مانند گوشی موبایل و یک دستگاه غیرفعال مانند تگ NFC یا یک دستگاه فعال دیگر مانند پایانه پرداخت نیاز است.

• میدان الکترومغناطیسی: دستگاه فعال، یک میدان الکترومغناطیسی ایجاد می‌کند.
• تغذیه و ارتباط: وقتی دستگاه غیرفعال وارد این میدان می‌شود، انرژی لازم برای فعال شدن را از آن جذب می‌کند. این انرژی باعث روشن شدن تراشه تگ و ارسال اطلاعات ذخیره‌شده به دستگاه فعال می‌شود.
• تبادل اطلاعات: پس از برقراری ارتباط، داده‌ها در یک فرکانس مشخص (۱۳.۵۶ مگاهرتز) بین دو دستگاه مبادله می‌شوند. این فرآیند بسیار سریع، معمولا در کمتر از یک ثانیه، انجام می‌شود.

نکته مهم: به دلیل برد بسیار کوتاه حدود ۴ سانتی‌متر، NFC امنیت بالایی دارد و احتمال شنود داده‌ها بسیار پایین است.

برای استفاده از NFC، ابتدا باید مطمئن شوید که گوشی شما این قابلیت را دارد.  سپس، می‌توانید از آن برای کاربردهای مختلفی استفاده کنید.

حتما بخوانید: آموزش تغییر زبان گوگل کروم

مراحل فعال سازی NFC در گوشی موبایل چیست؟

1. فعال‌سازی NFC در گوشی

   • گوشی‌های اندروید: به Settings > Connections یا Connected devices بروید و گزینه NFC را فعال کنید. در برخی گوشی‌ها، می‌توانید از نوار اعلان‌های سریع نیز آن را فعال کنید.
   • آیفون: NFC در آیفون‌های ۶ و مدل‌های جدیدتر، به طور پیش‌فرض برای پرداخت‌های Apple Pay فعال است. برای سایر کاربردها، مانند خواندن تگ، نیازی به فعال‌سازی دستی نیست.

2. استفاده برای پرداخت‌های موبایلی

   این یکی از رایج‌ترین کاربردهای NFC است.

   • برنامه‌های پرداخت موبایلی مانند Google Pay یا Apple Pay را روی گوشی خود نصب و کارت بانکی خود را به آن اضافه کنید.
   • در فروشگاه، هنگام پرداخت، گوشی خود را به دستگاه پایانه پرداخت (POS) نزدیک کنید.
   • اگر پرداخت با موفقیت انجام شود، یک اعلان روی گوشی شما ظاهر خواهد شد.

3. اتصال به دستگاه‌های دیگر

   بسیاری از هدفون‌ها، بلندگوها و لوازم جانبی هوشمند از NFC برای اتصال سریع استفاده می‌کنند.

   • قابلیت NFC را در هر دو دستگاه گوشی و دستگاه جانبی فعال کنید.
   • گوشی خود را به محل مشخص‌شده روی دستگاه، معمولاً با لوگوی NFC نزدیک کنید.
   • دستگاه‌ها به صورت خودکار به هم متصل می‌شوند و نیازی به جستجو یا جفت‌سازی بلوتوثی نیست.

4. خواندن و نوشتن روی تگ‌های NFC

   • خواندن تگ: گوشی خود را به یک تگ NFC نزدیک کنید. گوشی به صورت خودکار اطلاعات ذخیره‌شده روی تگ را می‌خواند. این اطلاعات می‌تواند شامل یک لینک وب‌سایت، اطلاعات تماس، یا یک دستور خاص باشد.
   • نوشتن روی تگ: برای این کار به یک برنامه جانبی نیاز دارید. اپلیکیشن‌هایی مانند NFC Tools یا NFC TagWriter به شما امکان می‌دهند تا اطلاعات مورد نظر مثل آدرس وب‌سایت یا دستورات اتوماسیون را روی یک تگ خالی بنویسید.
   • مثال کاربردی: می‌توانید یک تگ NFC روی میز کار خود قرار دهید و با نزدیک کردن گوشی، وای‌فای را روشن کرده و حالت بی‌صدا را غیرفعال کنید.

چگونه nfc گوشی را فعال کنیم؟

روشن کردن NFC در گوشی‌های هوشمند فرایند ساده‌ای است، اما بسته به نوع سیستم‌عامل اندروید یا iOS و مدل گوشی، ممکن است کمی متفاوت باشد. در ادامه به صورت کامل به نحوه فعال‌سازی NFC در هر دو پلتفرم اشاره شده است.

روشن کردن NFC در اندروید

بیشتر گوشی‌های اندرویدی NFC را به صورت پیش‌فرض غیرفعال دارند و برای استفاده باید آن را روشن کنید. دو روش اصلی برای این کار وجود دارد:

روش اول، از طریق نوار تنظیمات سریع:

1. 1. • صفحه گوشی را از بالا به پایین بکشید تا نوار اعلان‌ها و تنظیمات سریع باز شود.
      • در این نوار، به دنبال آیکون NFC بگردید.
      • روی آیکون ضربه بزنید تا روشن شود. معمولا با روشن شدن، آیکون به رنگ آبی یا فعال درمی‌آید.
      • اگر آیکون NFC را در نوار تنظیمات سریع پیدا نکردید، ممکن است نیاز به ویرایش آن داشته باشید. در برخی گوشی‌ها، با کشیدن انگشت به سمت چپ، می‌توانید گزینه‌های بیشتری را مشاهده کنید. در غیر این صورت، به روش دوم بروید.

روش دوم، از طریق تنظیمات اصلی گوشی:

1. 1. • وارد Settings گوشی خود شوید.
      • به بخش Connections یا Connected devices بروید.
      • در این بخش، گزینه NFC و یا NFC and contactless payments را پیدا کنید و آن را فعال نمایید.
      • در برخی مدل‌ها، ممکن است گزینه NFC در بخش “Connection & Sharing” یا “More” قرار داشته باشد.
      • پس از روشن کردن NFC، می‌توانید تنظیمات مربوط به پرداخت‌های بدون تماس را نیز در همین بخش مدیریت کنید و برنامه پیش‌فرض پرداخت خود را انتخاب نمایید.

روشن کردن NFC در آیفون

در گوشی‌های آیفون، NFC به صورت خودکار و پیش‌فرض برای بسیاری از کارکردها، مانند پرداخت‌های Apple Pay یا خواندن تگ‌ها، فعال است. بنابراین، نیازی به فعال‌سازی دستی آن از طریق منوی تنظیمات نیست. با این حال، باید به چند نکته توجه داشت:

1. 1. • مدل‌های جدید (آیفون XS و جدیدتر): NFC در این مدل‌ها در پس‌زمینه به صورت خودکار کار می‌کند و نیازی به باز کردن برنامه خاصی برای خواندن تگ‌ها نیست.
      • مدل‌های قدیمی (آیفون ۷ تا آیفون X): برای خواندن تگ‌های NFC، باید از NFC Tag Reader در مرکز کنترل استفاده کنید. برای فعال‌سازی آن:
      1. به Settings> Control Center بروید.
      2. در بخش “More Controls”، به دنبال “NFC Tag Reader” بگردید.
      3. روی آیکون “+” کنار آن ضربه بزنید تا به مرکز کنترل اضافه شود.
      4. حالا می‌توانید با کشیدن صفحه از بالا به پایین، مرکز کنترل را باز کرده و با ضربه زدن روی آیکون NFC، آن را برای خواندن تگ فعال کنید.

حتما بخوانید: کسب درامد با گوشی بدون نیاز به سرمایه اولیه

تفاوت NFC و بلوتوث

تفاوت اصلی NFC و بلوتوث در برد عملکرد، سرعت انتقال داده، مصرف انرژی و نحوه اتصال آن‌ها است. در حالی که هر دو از فناوری‌های ارتباطی بی‌سیم هستند، برای کاربردهای متفاوتی طراحی شده‌اند.

1. برد

   • NFC: برد بسیار کوتاهی دارد که حداکثر تا ۴ سانتی‌متر است. این ویژگی باعث می‌شود برای برقراری ارتباط، دستگاه‌ها باید به یکدیگر بسیار نزدیک باشند.
   • بلوتوث: برد بسیار طولانی‌تری دارد که معمولا تا ۱۰ متر (در برخی نسخه‌ها تا ۱۰۰ متر) است. این برد طولانی امکان اتصال دستگاه‌هایی مانند هدفون، اسپیکر و ساعت هوشمند را بدون نیاز به نزدیکی فیزیکی فراهم می‌کند.

2. سرعت و حجم انتقال داده

   • NFC: سرعت انتقال داده پایینی دارد یعنی حدود ۴۲۴ کیلوبیت بر ثانیه. به همین دلیل، برای انتقال فایل‌های کوچک مانند اطلاعات تماس، لینک‌ها و دستورات پرداخت مناسب است.
   • بلوتوث: سرعت انتقال داده بالاتری دارد تا ۲ مگابیت بر ثانیه در نسخه ۵.۰. این ویژگی باعث می‌شود برای انتقال فایل‌های بزرگ‌تر مانند عکس‌ها، ویدیوها و پخش موسیقی به صورت بی‌سیم ایده‌آل باشد.

3. مصرف انرژی

   • NFC: مصرف انرژی بسیار پایینی دارد. این فناوری تنها زمانی انرژی مصرف می‌کند که یک اتصال فعال برقرار شود. به همین دلیل، می‌تواند به صورت دائمی در گوشی روشن بماند و تأثیر کمی بر روی عمر باتری داشته باشد. همچنین، می‌تواند با تگ‌های غیرفعال که منبع انرژی ندارند، ارتباط برقرار کند.
   • بلوتوث: مصرف انرژی بیشتری دارد، به خصوص در زمان جستجو یا برقراری ارتباط مداوم با دستگاه‌های دیگر. با این حال، نسخه بلوتوث کم‌انرژی مصرف را به میزان قابل توجهی کاهش داده است.

4. نحوه اتصال

   • NFC: اتصال آن فوری و خودکار است. نیازی به Pairing دستی، وارد کردن پین کد یا جستجوی دستگاه‌ها نیست. تنها با نزدیک کردن دو دستگاه به یکدیگر، ارتباط برقرار می‌شود.
   • بلوتوث: برای برقراری ارتباط بین دو دستگاه، نیاز به جفت‌سازی اولیه دارد. این فرایند معمولا شامل جستجوی دستگاه، انتخاب آن از لیست و گاهی وارد کردن یک پین کد است. پس از جفت‌سازی اولیه، اتصال مجدد سریع‌تر خواهد بود.

5. امنیت

   • NFC: به دلیل برد بسیار کوتاه، ذاتا امنیت بالایی دارد. برای شنود یا رهگیری اطلاعات، دستگاه مهاجم باید در فاصله چند سانتی‌متری قرار گیرد که این امر بسیار دشوار است. این ویژگی آن را برای پرداخت‌های بدون تماس بسیار ایمن می‌سازد.
   • بلوتوث: اگرچه دارای پروتکل‌های امنیتی مانند رمزنگاری است، اما برد طولانی‌تر آن می‌تواند آن را در برابر حملات شنود آسیب‌پذیرتر کند، هرچند این حملات در عمل نادر هستند.

جمع بندی

NFC یک فناوری ساده و سریع برای تبادل اطلاعات است که به دلیل برد محدود و مصرف انرژی پایین، برای کاربردهای خاصی بهینه شده است. این فناوری به عنوان یک راهکار مکمل برای بلوتوث عمل می‌کند و نه یک جایگزین. در حالی که بلوتوث برای انتقال فایل‌های بزرگ و اتصال دستگاه‌های با فاصله بیشتر ایده‌آل است، NFC برای پرداخت‌های بدون تماس، اتصال سریع به لوازم جانبی و خواندن تگ‌های هوشمند بهترین گزینه است. ویژگی‌های کلیدی NFC به شرح زیر است:

1. • سادگی: برقراری ارتباط با نزدیک کردن دو دستگاه به یکدیگر، بدون نیاز به جفت‌سازی یا تنظیمات پیچیده.
   • امنیت: برد بسیار کوتاه، امنیت بالایی را برای پرداخت‌ها و تبادل اطلاعات حساس فراهم می‌کند.
   • کاربردپذیری: از استفاده‌های موبایلی گرفته تا اتوماسیون خانگی و کارت‌های ویزیت دیجیتال، NFC کاربردهای گسترده‌ای دارد.
   • مصرف انرژی پایین: می‌تواند به صورت دائمی در گوشی روشن بماند و تاثیر ناچیزی بر عمر باتری داشته باشد.